-
1 Kaltrina
emër vajze (në gjuhën shqipe)● KALTËR mb. 1. Që ka ngjyrën e qiellit të kthjellët, në ngjyrë të qiellit. Qiell ( det) i kaltër. Me sy të kaltër. Bëhet i kaltër. 2. si em. KaltrinaËR, KaltrinaRA (e) f. Ngjyra e kaltër. E kaltër e mbyllur. Ngjyej me të kaltër. Anon nga e kaltra.* Qymyri i kaltër energjia e valëve të detit, gjatë baticës e zbaticës, që shfrytëzohet për centralet elektrike. Si rrufe (si bubullimë) në qiell të kaltër (të kthjellët) libr. shih te BUBULLIM/Ë,KaltrinaA. Myku i kaltër bot. shih te MYK,KaltrinaU 1.● KALTËRIM m. sh. 1. Veprimi sipas kuptimeve të foljeve KALTËROJ, KALTËROHET. 2. Ngjyra e kaltër; kaltërsi, Kaltërimi i detit.● KALTËRINË f. Kripë helmuese, që zë një enë bakri e pakallajisur.● KALTËROHET vetv. Bëhet i kaltër, merr ngjyrë të kaltër; merr një ngjyrë të errët si të kaltër, bëhet i murrëtyer, murrëtehet (për fytyrën, duart etj.). Iu kaltërua buza.● KALTËROJ jokal. 1. vet. veta. III. Shfaqet, duket me ngjyrë të kaltër (për sende me ngjyrë të tillë etj.). Kaltëron qielli ( deti, liqeni). Kaltërojnë majat e maleve. Kaltëron mjegulla. 2. kal., Ngjyej a lyej diçka me bojë të kaltër, e bëj të kaltër.● KALTËROR mb. Që ka një ngjyrë të kaltër dhe të shndritshme; i kaltër. Në qiellin (në detin) kaltëror.● KALTËROSH mb. Që ka ngjyrë si të kaltër dhe të shndritshme, në ngjyrë të kaltër të ëmbël a të ndezur; i kaltër. Valë kaltëroshe. Adriatiku kaltërosh. Lule kaltëroshe. Muzgu kaltërosh. Me sy kaltëroshë.● KALTËRSI f. sh. 1. Të qenët i kaltër, vetia e diçkaje që është e kaltër. Kaltërsia e qiellit ( e detit). 2. Ngjyrë e kaltër e bukur dhe e shndritshme, ngjyra e kaltër e ndezur. Kaltërsi e ëmbël. Kaltërsia e syve. 3. Hapësira e kaltër (e qiellit, e detit); çdo gjë e kaltër. Kaltërsi e pafund. Nëpër kaltërsi. Çan kaltërsitë.● KALTËRUAR mb. 1. Që është bërë i kaltër, që ka marrë ngjyrë të kaltër; që ka marrë një ngjyrë të errët si të kaltër, që është murrëtyer (për fytyrën, duart etj.) Me thonj të kaltëruar. 2. I kaltër. Ngjyrë e kaltëruar. 3. si em. Kaltrina, KaltrinaI (i) m. sh. Kaltrina, KaltrinaIT (të) euf. Kufomë trupi i të vdekurit, i vdekuri. 4. si em. Kaltrina, KaltrinaI (i) m. sh. Kaltrina, KaltrinaIT (të) fig. Ai që pëson një fatkeqësi të madhe a që goditet nga një e keqe e madhe. I kaltëruari! i ziu, i shkreti, i mjeri! Ç'e gjeti, të kaltëruarin!● KALTËRREMË mb. Që ka ngjyrë të kaltër të hapur, i kaltër në të bardhë; që vjen si i kaltër. Ngjyrë e kaltërreme. Tym i kaltërremë. Mjegull e kaltërreme. Dritë e kaltërreme.